Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
«Έλα και άφησε λίγο χώρο για τον Αμπντούλ».
Του συρμού είναι πλέον ο όρος «παράτυπος μετανάστης», τον οποίο ακούω καθημερινά στις ειδήσεις παντός ΜΜΕ, όταν ανακοινώνουν....
πόσοι εισέβαλαν «ναυαγισμένοι». Προσαρμόζεται ο Έλλην στις επιταγές της Νέας Τάξης. Εγώ, όμως, που δεν γουστάρω όλη αυτή την εισβολή, θα πρέπει να είμαι παράνομος ως εκφέρων ρατσιστικό λόγο; Αν παρκάρω παράνομα, θα είμαι παράνομος; Γιατί να μην είμαι παράτυπος παρακαλώ;
Ας πάμε, όμως, στο νομοσχέδιο για την τροποποίηση του Κώδικος Ιθαγενείας. Δεν έχουν σημασία οι λεπτομέρειες του πώς αποκτά ο αλλοδαπός την ελληνική ιθαγένεια, αν δηλαδή οι γονείς του θα έχουν διαμείνει εδώ επί τόσα χρόνια νομίμως ή αν ο ίδιος θα φοιτά σε ελληνικό σχολείο ή αν κ.λπ. κ.λπ. Βέβαια το «νομίμως» σηκώνει πολλή συζήτηση, αφού είναι γνωστόν τοις πάσι ότι δεκάδες χιλιάδων αλλοδαπών διαμένουν στην Ελλάδα νομίμως με βάση πλαστά χαρτιά, άρα παρανόμως [ή παρατύπως;], αλλά πάμε παρακάτω. Εστίασα στην αιτιολογική έκθεση. Δεν είναι άσχημη ως δείγμα μπουρδοέπειας. Η γεύση που μου άφησε μόλις τη διάβασα είναι ότι ο νομοθέτης εστιάζει πλέον στην ελληνική παιδεία, ώστε γύρω από αυτήν να υφάνει το πλαίσιο που θα διευκολύνει την απόδοση της ιθαγένειας. «Όποιος μετέχει της ελληνικής παιδείας κ.λπ.». Το είχε πει και ο «έντιμος», τότε που δημιουργήθηκε το θέμα με τον αν Αλβανός μαθητής θα μπορούσε να είναι σημαιοφόρος σε σχολική παρέλαση προς εορτασμόν εθνικής επετείου. Και τούτο, επειδή ο νόμος ορίζει ότι σημαιοφόρος είναι ο άριστος μαθητής, έτυχε δε αυτός να είναι Αλβανός. Αλήθεια κ. Μπαλτά που δεν σου αρέσουν τα αριστεία, αυτό θα αλλάξει;
Γράφει, λοιπόν, η αιτιολογική έκθεση:
«Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις του άρθρου 1, νομοθετείται η δυνατότητα κτήσης της Ελληνικής ιθαγένειας με δήλωση υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπει ο νόμος. Λόγος της ρύθμισης είναι η αναγκαιότητα διασφάλισης της ομαλής ανάπτυξης και ένταξης στην Ελληνική κοινωνία των αλλοδαπώνπαιδιών που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν στην Ελλάδα. Ηθικό και πολιτικό θεμέλιο της είναι η αποτελεσματική διεύρυνση της δημοκρατίας η οποία προϋποθέτει τον αυτοκαθορισμό των ορίων του "δήμου", της πολιτικής κοινότητας τον προσδιορισμό τέλος, του "ποιοι είμαστε". Το ερώτημα αφορά τον πυρήνα της λαϊκής κυριαρχίας, υποκείμενο της οποίας είναι ο ελληνικός λαός, ο οποίος αποφασίζει τη σύνθεση του. Δύο αιώνες περίπου νεότερης ελληνικής ιστορίας, κύματα εσωτερικής μετανάστευσης, αποδημίας, προσφυγιάς και παλιννόστησης, κυρίως δε η υποδοχή εντατικών μεταναστευτικών ροών από τις αρχές της δεκαετίας του '90- μαρτυρούν ότι τα όρια της πολιτικής κοινότητας δεν είναι στατικά. Σύμφωνα λοιπόν με την ιστορία της, η ελληνική πολιτική κοινότητα εξ αντικειμένου προκύπτει από τη σύμπτωση των βουλήσεων των ανθρώπων που ενσωματώνονται σε μια εθνική συλλογικότητα που ζει μαζί και συναπαρτίζεται από τον Ελληνισμό της διασποράς. Αυτή η βούληση αφορά σήμερα ένα σημαντικό αριθμό αλλοδαπών που είναι ριζωμένοι στην Ελλάδα. Αφορά πρωτίστως τα παιδιά τους, τα οποία γεννιούνται, ανατρέφονται και εκπαιδεύονται στη χώρα μας, διαμορφώνοντας, με τον τρόπο αυτό,ελληνική εθνική ταυτότητα. Κατά συνέπεια, το ελληνικό Έθνος είναι κοινότητα καταγωγής υπό την έννοια του άρθρου 1, παρ. 1 ΚΕΙ που θεμελιώνει το ονομαζόμενο δίκαιο του αίματος ως τεχνική κτήσης της Ελληνικής ιθαγένειας. Είναι όμως και έθνος επιλογής και συνείδησης. Σφυρηλατεί τους δεσμούς αλληλεγγύης των μελών του πάνω στο κριτήριο της κοινής βούλησης του ανήκειν σε αυτό, ανεξαρτήτως της καταγωγής των ανθρώπων. Έτσι, συγκροτείται ο ελληνικός λαός που επεξεργάζεται την ενότητα του κοιτώντας στο μέλλον με δεδομένη και καθοριστική την ιστορία και την πολιτιστική του κληρονομιά. Με βάση τις προηγούμενες παραδοχές, χαραγμένες στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας, ειδικότερα προβλέπεται … »
Υπάρχουν παραδείγματα πολλών αλλοδαπών που έχουν έρωτα με την Ελλάδα, τον πολιτισμό της και τον λαό της. Αυτοί όχι απλώς μετέχουν της ελληνικής παιδείας, αλλά είναι παγκόσμιοι κήρυκες του Ελληνισμού. Σε πόσους από αυτούς απένειμε μέχρι σήμερα η πολιτεία την ελληνική ιθαγένεια τιμής ένεκεν;
Εκτός από όλα τα ωραία που περιγράφει η αιτιολογική έκθεση ιδεών, γνωρίζει η κερά Τασία πόσο μας μισούν στην πλειονότητά τους όλοι αυτοί που έχουν εισρεύσει έξωθεν; Γνωρίζει πώς καταφέρονται κατά του ελληνικού κράτους; Γνωρίζουν πόσο απαιτητικοί είναι έναντι των Δημοσίων
Υπηρεσιών; Έχει κάνει ποτέ δημοσκόπηση να μάθει πόσοι από αυτούς θέλουν την ελληνική ιθαγένεια απλώς ως διαβατήριο [κυριολεκτικώς] για τη Βόρεια Ευρώπη; Άλλο πράγμα να τους περιθάλψω ως αναξιοπαθούντες, αν καταφεύγουν στη χώρα μου από χώρες, στις οποίες έχει σπείρει τον όλεθρο η μεγάλη υπερατλαντική Δημοκρατία [εδώ καγχάζομεν εικοσάκις] και άλλο πράγμα να τους κάνω ίσους με εμένα. Εγώ τουλάχιστον κουβαλάω στην πλάτη μου μια ιστορία χιλιάδων ετών. Έχω στο DNA μου κάτι Λεωνίδες κάτι «αέραααα» [«εγώ» γράφω, όχι ο Γερουλάνος και η Δραγώνα], κάτι «ΟΧΙ». Προσπαθώ να φανταστώ τους ελληνοποιούμενους μουσαφίρηδες να μιλάνε για τον Καραϊσκάκη ή να λένε «Ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για την ελευθερία της Ελλάδος και δεν την παίρνει πίσω» και δεν μπορώ γαμώ το.
Υπηρεσιών; Έχει κάνει ποτέ δημοσκόπηση να μάθει πόσοι από αυτούς θέλουν την ελληνική ιθαγένεια απλώς ως διαβατήριο [κυριολεκτικώς] για τη Βόρεια Ευρώπη; Άλλο πράγμα να τους περιθάλψω ως αναξιοπαθούντες, αν καταφεύγουν στη χώρα μου από χώρες, στις οποίες έχει σπείρει τον όλεθρο η μεγάλη υπερατλαντική Δημοκρατία [εδώ καγχάζομεν εικοσάκις] και άλλο πράγμα να τους κάνω ίσους με εμένα. Εγώ τουλάχιστον κουβαλάω στην πλάτη μου μια ιστορία χιλιάδων ετών. Έχω στο DNA μου κάτι Λεωνίδες κάτι «αέραααα» [«εγώ» γράφω, όχι ο Γερουλάνος και η Δραγώνα], κάτι «ΟΧΙ». Προσπαθώ να φανταστώ τους ελληνοποιούμενους μουσαφίρηδες να μιλάνε για τον Καραϊσκάκη ή να λένε «Ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για την ελευθερία της Ελλάδος και δεν την παίρνει πίσω» και δεν μπορώ γαμώ το.
Από την άλλη, η ελληνική πολιτιστική κληρονομιά είναι αρρήκτως συνδεδεμένη με την ορθόδοξη χριστιανική πίστη. Πώς θα συγκερασθεί αυτή η κληρονομιά με τη μουσουλμανική πίστη; Γιατί θα πρέπει να συνηθίσω να βλέπω στις πλατείες καμμιά εικοσαριά ημίγυμνους νοματαίους να αυτομαστιγώνονται και να σκίζουν μέχρι αίματος τις σάρκες τους για την πίστη του Αλλάχ; Γιατί θα πρέπει μαζί με τον ήχο της καμπάνας της εκκλησίας μου να ακούω τον μουεζίνη να ξελαρυγγιάζεται;
Και για όποιον θα μου πει ότι είμαι ρατσιστής, παρακαλώ να σημειώσει, ότι την περασμένη εβδομάδα οι Λουξεμβούργιοι απέρριψαν με συντριπτική πλειοψηφία [78%] την παραχώρηση δικαιώματος ψήφου σε όσους αλλοδαπούς είναι μόνιμοι κάτοικοι Λουξεμβούργου. Και όταν λέμε αλλοδαπούς, εννοούμε πολίτες της ΕΕ, ήτοι Ολλανδούς, Βέλγους, Άγγλους, Γάλλους, Πορτογάλους κ.λπ.
Αλήθεια, μανδάμ, γιατί δεν προκηρύσσετε και στο Ελλάντα ένα δημοψήφισμα, αν γουστάρουμε τέτοιες πρωτοβουλίες. Αλλά ξέχασα! Τα δημοψηφίσματα προκηρύσσονται μόνον όταν γνωρίζουμε το αποτέλεσμα και αυτό μας βολεύει. Πάλι καλά που θα ψηφίσετε νόμο και δεν βάλατε κάποια Ανεξάρτητη Αρχή να κάνει τη βρώμικη δουλειά. Όπως τότε που ο Σημίτης έβαλε τον «ανεξάρτητο» Δαφέρμο να αποφασίσει ότι η αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες απαγορεύεται από το Σύνταγμα, την ΕΣΔΑ κ.λπ. Και επειδή το είπε ο Δαφέρμος, σπεύσαμε να το κάνουμε πράξη. Δεν πα να έσκουζε ο μακαριστός Χριστόδουλος με 2.000.000 υπογραφές! Κι’ έτσι, αυτή η μαϊμού ο Σημίτης μάς δα-φέρμαρε και τις ταυτότητες άνευ θρησκεύματος. Έβλεπε μακρυά ο άνθρωπος. Είχε διΐδει την έλευση τη κερά Τασίας και έθεσε τα θεμέλια της αποδόμησης της ελληνικής ταυτότητος δια του δα-φερμαρίσματος.
Θα μπορούσα να γράφω σελίδες επί σελίδων, αλλά περιορίζομαι σε μερικές αράδες.
-για την «αναγκαιότητα διασφάλισης της ομαλής ανάπτυξης και ένταξης στην Ελληνική κοινωνία των αλλοδαπών παιδιών που γεννήθηκαν ήμεγάλωσαν στην Ελλάδα». Δεν μας εξηγεί ο εκθεσιογράφος πόθεν προκύπτει αυτή η αναγκαιότητα.
-«Ηθικό και πολιτικό θεμέλιο της είναι η αποτελεσματική διεύρυνση της δημοκρατίας η οποία προϋποθέτει τον αυτοκαθορισμό των ορίων του"δήμου", της πολιτικής κοινότητας τον προσδιορισμό τέλος, του "ποιοι είμαστε". Δηλαδή, με τη διεύρυνση των εχόντων την ελληνική ιθαγένεια, επειδή εκατομμύρια αλλοδαπών έτυχε να βρεθούν στην Ελλάδα εις αναζήτηση καλλίτερης ζωής, προσδιορίζουμε ποιοι είμαστε; Μα εμείς γνωρίζουμε ποιοί είμαστε καθώς και ότι άλλοι δεν είμαστε εμείς. Η δε δημοκρατία, λέει, διευρύνεται μόνον με τον αυτοκαθορισμό του «δήμου». Είναι αυτοκαθορισμός η δια νόμου επιβολή των ορίων του δήμου; Κι’ εγώ που νόμιζα ότι η δημοκρατία εμβαθύνεται και δεν διευρύνεται.
-«Το ερώτημα αφορά τον πυρήνα της λαϊκής κυριαρχίας, υποκείμενο της οποίας είναι ο ελληνικός λαός, ο οποίος αποφασίζει τη σύνθεση του».Συνεπής η φράση προς τον αυτοκαθορισμό, αλλά πότε απεφάσισε ο λαός για τη σύνθεσή του δια της προσθήκης αλλογενών στοιχείων που ουδεμία σχέση έχουν με τον πολιτισμό του και τις παραδόσεις του;
-«Δύο αιώνες περίπου νεότερης ελληνικής ιστορίας, κύματα εσωτερικής μετανάστευσης, αποδημίας, προσφυγιάς και παλιννόστησης, κυρίως δε η υποδοχή εντατικών μεταναστευτικών ροών από τις αρχές της δεκαετίας του '90- μαρτυρούν ότι τα όρια της πολιτικής κοινότητας δεν είναι στατικά.» Δηλαδή, το ότι ο ελληνικός λαός μετανάστευε εξ αιτίας των ανίκανων ηγεσιών του ή προσέφευγε στον πυρήνα της πατρίδας από τις παρυφές της λόγω των διωγμών που υφίστατο στις πατρογονικές εστίες του, εξισώνεται με την έλευση των ορδών από τη δεκαετία του ΄90; Οποίος συμψηφισμός.
-«Σύμφωνα λοιπόν με την ιστορία της, η ελληνική πολιτική κοινότητα εξ αντικειμένου προκύπτει από τη σύμπτωση των βουλήσεων των ανθρώπων πουενσωματώνονται σε μια εθνική συλλογικότητα που ζει μαζί και συναπαρτίζεται από τον Ελληνισμό της διασποράς». Δεν είναι κακή αυτή η πρόταση.
-«Αυτή η βούληση αφορά σήμερα ένα σημαντικό αριθμό αλλοδαπών που είναι ριζωμένοι στην Ελλάδα. Αφορά πρωτίστως τα παιδιά τους, τα οποία γεννιούνται, ανατρέφονται και εκπαιδεύονται στη χώρα μας, διαμορφώνοντας, με τον τρόπο αυτό, ελληνική εθνική ταυτότητα.» Αλλά πόθεν προκύπτει αυτή η βούληση, ήτοι «η σύμπτωση των βουλήσεων ανθρώπων που είναι ριζωμένοι στην Ελλάδα»; Μπορεί η βούληση των αλλοδαπών να επιδιώκει τη σύμπτωση με τη δική μου, αλλά εμένα με ρώτησαν, αν θέλω η δική μου βούληση να συμπέσει με τη δική τους;
-«Κατά συνέπεια, το ελληνικό Έθνος είναι κοινότητα καταγωγής υπό την έννοια του άρθρου 1, παρ. 1 ΚΕΙ που θεμελιώνει το ονομαζόμενο δίκαιο τουαίματος ως τεχνική κτήσης της Ελληνικής ιθαγένειας. Είναι όμως και έθνος επιλογής και συνείδησης.» Επιλογής και συνείδησης; Δηλαδή, επειδή το επέλεξε κάποιος, πρέπει εγώ να τον δεχθώ;
-«Σφυρηλατεί τους δεσμούς αλληλεγγύης των μελών του πάνω στο κριτήριο της κοινής βούλησης του ανήκειν σε αυτό, ανεξαρτήτως της καταγωγήςτων ανθρώπων». Πώς το «ελληνικό έθνος είναι κοινότητα καταγωγής» «ανεξαρτήτως της καταγωγής των ανθρώπων»;
-«Έτσι, συγκροτείται ο ελληνικός λαός που επεξεργάζεται την ενότητα του κοιτώντας στο μέλλον με δεδομένη και καθοριστική την ιστορία και τηνπολιτιστική του κληρονομιά. Με βάση τις προηγούμενες παραδοχές, χαραγμένες στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας, ειδικότερα προβλέπεται … ».Επεξεργάζεται ο ελληνικός λαός την ενότητά του κ.λπ. υποδεχόμενος εκών άκων τον πάσα ένα;
Άσε μας κυρά μου!
Αρκετά, όμως, έγραψα για τα φληναφήματα και τις εσωτερικές αντιφάσεις της αιτιολογικής έκθεσης του σχεδίου νόμου. Θα αποδομήσω με ένα σύγχρονο περιστατικό όλες τις ηλιθιότητες περί συμ-μετοχής στην ελληνική παιδεία ως προσχηματικού κριτηρίου για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας.
Την προπαραμονή της 25ης Μαρτίου η δασκάλα της 4ης Δημοτικού είπε στα παιδάκια ότι την άλλη μέρα πρέπει να πάνε στο σχολείο ντυμένα με στολές για τον εορτασμό. Ένα Πολωνεζάκι πήγε ντυμένο Batman.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Ταπεινός, πλην ακροδεκσιός νεομπολσεβίκος, ΖΩΗλάτρης τε και δραχμολάγνος, γραφιάς πάσχων ανιάτως από εσχάτως διαγνωσθείσα ακράτεια εμπαθείας και λαϊκισμού, επιστήθιος, όμως, φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και επισκέπτης του εις οίκον ευγηρίας δι’ απόρους λόγω επαπειλούμενης εξώσεώς του από την ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, όπου κατοικεί επ’ ενοικίω, Ιεράν τινά δηλονότι Μονήν του Αγίου ΄Ορους [Μεγάλη η Χάρη της]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου