Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016

Το makpress, οι Τούρκοι, οι Ρώσοι και η δικαίωση της αντικειμενικότητας

Μια οφειλόμενη αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν, που αφορά μόνο τους τακτικούς αναγνώστες. Οι υπόλοιποι, μην το διαβάζετε:

Ας θυμηθούμε λοιπόν:

Την ημέρα που οι Τούρκοι κατέρριψαν το Ρωσικό SU-24 και σκύλευσαν ταπεινωτικά τη σορό του πιλότου, την ημέρα που όλοι έγραφαν για "Γ' παγκόσμιο πόλεμο", "ισοπέδωση της Τουρκίας" κι άλλα τέτοια επικά, το makpress, μόνο του ανάμεσα σε εκατοντάδες χιλιάδες ελληνικά sites, έγραφε 
αυτά:


Φυσικά, ένα κομμάτι του αναγνωστικού μας κοινού, που "εκπαιδεύτηκε" από το defenceτάδε, τα "κατοχικά" κι άλλα τέτοιου ύφους τερατολογικά sites, είδε στην ψύχραιμη και απλώς λογική αρθρογραφία μας, "προδοσίες", "γελοιότητες", "ηλιθιότητες" κ.α.

Δεν κρατάμε κακία σε κανένα σχολιαστή, επειδή δεν φταίει αυτός, αλλά τα γελοία ΜΜΕ με την πλύση εγκεφάλου για "ξανθά γένη", "στήριξη της δραχμής από τους ρώσους", "προκαταβολές 5 δις" κι άλλες τρίχες.

Το ρίσκο που πήραμε να ...προφητεύσουμε ότι το πράγμα θα λήξει ήσυχα-ήσυχα δεν ήταν μικρό !

Εκ των υστέρων, όλοι μπορεί να κοκορεύονται για τις σωστές τους "αναλύσεις", αλλά το ποιός δικαιώθηκε, το καταλάβατε. 


 Λίγο καιρό αργότερα, το makpress έγραφε αυτά, που και πάλι ενόχλησαν κάποιους αναγνώστες.

Τελικά, η δικαίωση των "προφητειών" του makpress, ήταν απόλυτη. 100% ! Ούτε καν 99,99%. Απόλυτο 100% και ξαναλέω, ότι σήμερα μπορεί να μην φαίνεται σπουδαίο, καθώς όλοι πλέον αποδέχθηκαν την πραγματικότητα.
Τότε, εν θερμώ όμως, όλοι μας βρίζανε, που δεν προφητεύαμε "ισοπέδωση της τουρκιάς" και άλλα τέτοια ηρωικά.

Για να ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας και να τελειώσει το παραμύθι περί "φιλορώσων" ή "φιλοαμερικανών":

Πιστεύουμε στο makpress, ότι δεν υπάρχει καμία φίλη χώρα. Υπάρχουν μόνο συμφέροντα και εμείς δεν πρέπει να αγαπάμε εκ προοιμίου κ-α-ν-έ-ν-α-ν, ούτε να πιστεύουμε ότι κοιμούνται και ξυπνάνε με τον δικό μας καημό.

ΟΧΙ, δεν είναι φίλη η Αμερική, είναι απλά νταβατζής μας, είναι αφεντικό, είναι μια χώρα που κοιτάει να πάρει από την Ελλάδα και όχι να δώσει.

ΟΧΙ, δεν είναι φίλη η ομόδοξη Ρωσία, είναι απλά ουδέτερη και αδιάφορη, δεν θα βάλει το χέρι στη φωτιά για μας, είναι μια χώρα που κοιτάει να πάρει από την Ελλάδα και όχι να δώσει. 

Κανείς δεν μας σώσει, αν δεν έχει να εισπράξει κάτι.

Και φυσικά δεν ανήκουμε στη δύση, ούτε στην Ανατολή, ούτε στην Ευρώπη, ούτε πουθενά. Ανήκουμε όπου εξυπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντά μας. Αν οι Ρώσοι μας χρηματοδοτήσουν με 50 δις, για να ξεχρεώσουμε τους νταβατζήδες του ΔΝΤ, τότε, ΝΑΙ, ανήκουμε στη Ρωσία.Αν οι Ρώσοι μας δώσουν το φυσικό αέριο στην καλύτερη τιμή, τότε ΝΑΙ, ανήκουμε στη Ρωσία. Αν μας τα δώσουν οι Κινέζοι, ανήκουμε στην Κίνα. Στην παγκόσμια πολιτική, δεν υπάρχουν ούτε συναισθηματισμοί, ούτε φιλίες. Η "παραδοσιακή φίλη και σύμμαχος" Αμερική, δεν δίστασε να μας αδειάσει μεγαλοπρεπώς στο "Σκοπιανό", αναγνωρίζοντας μια ασήμαντη και ανίσχυρη χώρα, με ένα δικό μας όνομα. Έγραψαν και την ιστορία και την αλήθεια και τη "φιλία" μας, και τη "συμμαχία" στα παλιά τους τα παπούτσια οι Αμερικανοί, προκειμένου να μην πάει στο στρατόπεδο της Ρωσίας η FYROM. Λειτούργησαν για το συμφέρον τους και μόνο, χωρίς συναισθηματισμούς. Δεν αναγνώρισαν τη FYROM ως "Μακεδονία" επειδή αγαπούσαν τους Σκοπιανούς -ούτε καν ήξεραν κατά πού πέφτει η χώρα- αλλά αποκλειστικά και ψυχρά, για το συμφέρον.

Και φυσικά, πρέπει να έχουμε τις καλύτερες δυνατές σχέσεις με τη Ρωσία, γιατί είναι μια μεγάλη, ισχυρή χώρα, με πανίσχυρη πατριωτική ηγεσία, που γεωστρατηγικά θα την έχουμε πάντα γύρω από τις υποθέσεις μας, δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε.

Και φυσικά πρέπει να διαχωρίσουμε τη θέση μας από τις σκληρές κυρώσεις των μελών της Ε.Ε. Εμείς, ΔΕΝ εχθρευόμαστε τους Ρώσους, αντιθέτως τους αισθανόμαστε ως έναν πολύ οικείο, φιλικό λαό. 

Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως και να μηδενίζουμε και τα οφέλη από την ένταξή μας στο δυτικό κόσμο.

Αρα,
δεν ανήκουμε πουθενά, ούτε στηριζόμαστε σε κανέναν.

Καιρός είναι να σοβαρευτούμε, να δουλέψουμε, να φτιάξουμε ισχυρό κράτος, ισχυρό στρατό όπως οι Ισραηλινοί, να στήσουμε από την αρχή μια χώρα αξιών. Μπορεί να χρειαστεί αρκετές δεκαετίες για αυτό, αλλά ο ελληνισμός δεν μετριέται με χρόνια όπως άλλα έθνη, μετριέται με αιώνες.

Ο ελληνισμός επιβίωσε χιλιάδες χρόνια, ανάμεσα σε άπειρους εχθρούς.

Ούτε θα σωθεί, αλλά ούτε και θα σβήσει ποτέ από εχθρούς "απέξω". 

Τους "μέσα" φοβάμαι περισσότερο.


Βασ.Προκ.