Δανείζομαι τίτλους από το αγαπητό makpress
(http://makpress.blogspot.gr/2017/04/blog-post_867.html)
Δίωξη Σάλλα, δίωξη Γιάννου, δίωξη Κοντομηνά, δίωξη .. δίωξη .. δίωξη … όλο μέλι μέλι κι’ από τηγανίτα τίποτε.
Διότι εμείς είμαστε ευρωπέη και ....
μένουμε Ευρώπη ρε! Ενώ στο τριτοκοσμικό Πακιστάν, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε χθες ότι δεν είναι επαρκή τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν κατά του εν ενεργεία πρωθυπουργού Hawaz Sarif για διαφθορά και διέταξε περαιτέρω εις βάθος έρευνα.
Τον Απρίλιο του 2016, λέει, τα Panama papers έδειξαν περίεργα περιουσιακά στοιχεία της οικογενείας του πρωθυπουργού, τα οποία δεν ήταν καταγεγραμμένα στη δήλωσή του. Και μέσα σ’ ένα χρόνο ήχθη η υπόθεση στο Ανώτατο Δικαστήριο. Ούτε Βουλές ούτε άρθρα 86 ούτε κολοκύθια τούμπανα. Είναι απολίτιστοι οι άνθρωποι, όχι σαν εμάς που και λίστες έχουμε και τα Panama papers έχουμε και όλη τη δυσωδία οσφραινόμαστε από τη βρωμερή διαφθορά των πωλητικών και της αλήτ, αλλά το ευχαριστιόμαστε. Πού να σκεφτούν αυτοί οι πρωτόγονοι ότι χωρίς άρθρο 86 είναι ενδεχόμενο να εξοντωθεί ένας αγνός πωλητικός από τους κακοήθεις πωλητικούς αντιπάλους του.
Δεν μας νοιάζει εμάς ρε! Αρκεί να διοριστούμε και να παρακολουθούμε απαθείς τους πωλητικούς να πλακώνονται μεταξύ τους με ατακούλες για το ποιος είναι πιο πουλημένος, πιο διεφθαρμένος και πιο ψεύτης. Κάτι σαν survivor μεταξύ πωλητικών για το ποιός θα μείνει με το κεφάλι έξω από το βόθρο πατώντας πάνω στους άλλους.
Ασταδιάλα ρε!
Σώτος - σαλεμένος
