Δευτέρα 15 Μαΐου 2017

ΙΔΟΥ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ ΜΕΤΟΧΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΟΑΣΘ


Το makpress αποκαλύπτει:

Ποια είναι η αλήθεια και ποιά τα παραμύθια;




Παραμύθι 1ο : το μετοχολόγιο του ΟΑΣΘ είναι μυστικό, επειδή μέσα υπάρχουν πολιτικοί


Ο Άκης Τζοχατζόπουλος, κληρονόμησε από τον πατέρα του Ευάγγελο, που ήταν αυτοκινητιστής, μαζί με τα αδέρφια του Στέφανο και Κωνσταντίνο, το 20% περίπου ενός αστικού λεωφορείου, που κυκλοφορεί με τον αριθμό 110.

Ο πρώην Υπουργός κληρονόμησε το 6,944% του λεωφορείου, ποσοστό το οποίο έχουν οι μισοί περίπου σημερινοί μέτοχοι του ΟΑΣΘ.
Ιδού η καρτέλα του λεωφορείου, που σας παρουσιάζει αποκλειστικά το makpress, για να τελειώνει το παραμύθι των «πολιτικών προσώπων».
Το makpress έχει ολόκληρο το μετοχολόγιο του Οργανισμού, το "χτενίσαμε" όνομα προς όνομα και σε αυτό δεν υπάρχει κανένα πολιτικό πρόσωπο, ούτε υπήρξε ποτέ πολιτικός ή έστω "επώνυμος" μέτοχος.

Μέτοχοι του Οργανισμού ήταν και είναι οι 103 αυτοκινητιστές που ίδρυσαν τον ΟΑΣΘ , οι κληρονόμοι τους και στη συνέχεια διάφοροι αυτοκινητιστές που αγόρασαν "πόντους", δηλαδή σήμερα, συνολικά 3.005 φυσικά πρόσωπα, μαζί με τις σχολάζουσες κληρονομιές.




Παραμύθι 2ο : τα κέρδη των μετόχων του ΟΑΣΘ είναι διαστημικά


Οι μέτοχοι του ΟΑΣΘ είναι 3.005 και μοιράζονται σύμφωνα με τις Υπουργικές αποφάσεις σε εκτέλεση του Νόμου με τον οποίο κυρώθηκε η σύμβαση ΟΑΣΘ – Ελληνικού Δημοσίου, το ποσό των 16.450.00.

Ιδού το ΦΕΚ το οποίο μπορεί να βρει ο καθένας – ακόμη και αυτοί που μπερδεύουν την αντισταθμιστική καταβολή (που είναι η επιδότηση του επιβάτη για το φθηνό εισιτήριο) με το επιχειρηματικό κέρδος.
Το κέρδος είναι 16.450.000 και κατά μέσο όρο αναλογεί κέρδος 16.450.00 / 3.005 = 5.474 ευρώ ανά μέτοχο.
Αυτό είναι το περίφημο κέρδος των μετόχων του ΟΑΣΘ. Οι μέτοχοι ασφαλίζονται υποχρεωτικά στον Ο.Α.Ε.Ε. και ανάλογα με τα χρόνια άσκησης της δραστηριότητας κατατάσσονταν σε ασφαλιστικές κλάσεις -μέχρι 31/12/2016 (από 1/1/2017 πληρώνουν το 27,95% ως ασφ.εισφορά).
Οι περισσότεροι κατατάσσονταν στην Ε΄ασφ.κλάση και πλήρωναν 450 ευρώ το μήνα, δηλαδή 5.400 ευρώ το χρόνο.
Το μέρισμα (κέρδος) που απομένει λοιπόν κατά μέσο όρο , ανέρχεται σε 74 ευρώ το χρόνο, ενώ υπάρχουν πάνω από 500 μέτοχοι με μικρά ποσοστά , που βάζουν από την τσέπη τους για να καλύψουν τις ασφαλιστικές εισφορές.
Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι, που έχουν μισό λεωφορείο (50%), οι οποίοι έχουν μέρισμα περίπου 16.000 το χρόνο, μείον τις ασφαλιστικές τους εισφορές, απομένουν 10.500 ευρώ, τα οποία φορολογούνται με 29% και «καθαρίζουν» τελικά 7.000 ευρώ το χρόνο.
Ο πρόεδρος του Οργανισμού Χρήστος Στεφανίδης, έχει 31,666% και κερδίζει 948 ευρώ το μήνα, μείον τις κρατήσεις και το φόρο !


Ο πλουσιότερος μέτοχος του ΟΑΣΘ λαμβάνει λοιπόν 7.000 ευρώ το χρόνο, κάποιοι βάζουν απ΄την τσέπη τους και ο μέσος όρος ήταν μέχρι 31/12/2016 74 ευρώ το χρόνο. Το χρόνο, όχι το μήνα.


Ξανά για εμπέδωση: Ο μέσος μέτοχος του ΟΑΣΘ κερδίζει από τη μετοχή, το ιλλιγγιώδες ποσό των 74 ευρώ ΤΟ ΧΡΟΝΟ. Ξανά: 74 ευρώ ΤΟ ΧΡΟΝΟ



Αυτά για την αποκατάσταση της αντικειμενικής με στοιχεία- αλήθειας κι όχι λαϊκίστικα φούμαρα, με τα οποία δηλητηριάζουν κάποιοι «καπιταλοφάγοι» την κοινή γνώμη.

Η αλήθεια είναι ότι ο πλουσιότερος μέτοχος του ΟΑΣΘ παίρνει 7.000 το χρόνο, ενώ το 90% παίρνει κάτω από 100 ευρώ το χρόνο, μετά την αφαίρεση των ασφαλιστικών εισφορών.



Παραμύθι 3ο: Οι μέτοχοι έχουν εξασφαλισμένα κέρδη βρέξει - χιονίσει, ακόμη κι αν ο ΟΑΣΘ έχει ζημίες.

Πριν τη λειτουργία του ΟΑΣΘ, το 1957, τη συγκοινωνία έκαναν ιδιώτες αυτόνομοι αυτοκινητιστές, που είχαν κέρδη και ζημίες, αλλά καθόριζαν μόνοι τους το κόμιστρο (τιμή εισιτηρίου).
Το 1957, που η Θεσσαλονίκη μεγάλωνε, η πολιτεία κάλεσε τους αυτοκινητιστές να ενωθούν σε ενιαίο σχήμα, που έλαβε τη μορφή Οργανισμού. Η υποχρέωση του μετόχου ήταν να εισφέρει την περιουσία του και να εκτελεί δρομολόγια, που του ανέθετε η διοίκηση και με καθορισμένο πλέον κόμιστρο. Το κόμιστρο ήταν για την εποχή πολύ χαμηλό και δημιουργούσε ζημίες, επειδή το κράτος ήθελε να ασκεί "κοινωνική πολιτική". Έγινε λοιπόν μια σύμβαση που προέβλεπε ότι το κράτος θα κάλυπτε τη διαφορά του εισιτηρίου που έπρεπε να υπάρχει (σήμερα 1,5 ευρώ), με αυτό που υποχρέωνε τον ΟΑΣΘ να εισπράττει (σήμερα 1 ευρώ και 0,5 για πολλές κοινωνικές ομάδες). 
Έτσι γίνεται παντού όπου υπάρχει διατίμηση χαμηλότερη του κόστους. Το ίδιο γίνεται και με τις επιδοτούμενες άγονες γραμμές των αεροπλάνων. Το κράτος, επειδή δεν υπάρχει ενδιαφέρον, επιδοτεί τη διαφορά κανονικού εισιτηρίου - μειωμένο. Δεν επιδοτεί τα κέρδη των μετόχων, αλλά τον επιβάτη. Συμπληρώνει το εισιτήριο του επιβάτη.
Καλά μέχρι εδώ, αλλά τότε, γιατί να κάνουν τη δουλειά οι αυτοκινητιστές, αν καλυπτόταν μόνο η διαφορά "κανονικό - μειωμένο"; Δεν θα έπρεπε και οι ίδιοι να έχουν "μεροκάματο";
Και άντε, να έκαναν τζάμπα τη δουλειά, παίρνοντας μόνο έναν μισθό. Όταν ερχόταν η ώρα να αλλάξουν λεωφορείο; Από πού θα έβρισκαν 200.000 ευρώ που κάνει σήμερα ένα αστικό;
Έτσι, συμφωνήθηκε να λαμβάνουν ως αμοιβή, ένα ποσό που είναι:
το 7% των επενδύσεων που κάνουν, της περιουσίας που εισφέρουν δηλαδή στον Οργανισμό, συν το 7% των εσόδων, που πραγματοποιεί ο ΟΑΣΘ για να έχουν κίνητρο να συλλέγουν τα έσοδα.
Σήμερα λοιπόν, το κέρδος -η αμοιβή- των ιδιοκτητών των λεωφορείων, είναι το 7% της αναπόσβεστης αξίας των λεωφορείων που αγόρασαν + το 7% των εσόδων, που πραγματοποιεί ο ΟΑΣΘ, με το μειωμένο κόμιστρο.
Πώς αλλιώς θα εισέφερε κάποιος το λεωφορείο του, με διατιμημένο το εισιτήριο; Πώς θα μπορούσε να υπολογιστεί κάποια αμοιβή για την περιουσία που εισέφερε ; Γιατί να εισφέρει λεωφορείο αν δεν του απέδιδε κάτι;
Οι μέτοχοι λοιπόν, δεν έχουν εξασφαλισμένα κέρδη, αλλά εξασφαλισμένη απόδοση της περιουσίας τους με 7%. Αλλιώς, δεν θα αγόραζαν λεωφορεία, τόσο απλά.

Συνοψίζοντας: ο ΟΑΣΘ είναι ιδιωτική εταιρεία, οι συνεταιριστές - επενδυτές του, αγοράζουν από την τσέπη τους τα λεωφορεία (και τις εγκαταστάσεις) κλπ, και συμφώνησαν να μην καθορίζουν αυτοί την τιμή του εισιτηρίου, ώστε η επένδυσή τους να είναι κερδοφόρα, ούτε να καθορίζουν μόνοι τους δρομολόγια, ώστε να αποφεύγουν τα ζημιογόνα, αλλά να εισπράττουν όπως θέλει το κράτος (συγκρατημένη βασική τιμή +μειωμένα για διάφορες κοινωνικές ομάδες) και η διαφορά που προκύπτει από το γεγονός ότι οι επιβάτες δεν καταβάλουν το κόστος, αλλά μια συγκεκριμένη τιμή κάτω του κόστους, αποτελεί την αντισταθμιστική καταβολή. Επιπλέον λαμβάνουν και το κέρδος (απόδοση επί των επενδύσεών τους) των 16,5 εκ.ευρώ, επειδή έφτιαξαν με τη δική τους περιουσία, χωρίς το κράτος να αγοράσει λεωφορεία και οικόπεδα. Αν δεν έπαιρναν επιχειρηματικό κέρδος, δεν θα έκαναν συγκοινωνία, τόσο απλά.

Οι εργαζόμενοι του ΟΑΣΘ είναι 2.330

Επιμύθιον

Έχει το κράτος το δικαίωμα να θέλει δημόσιες συγκοινωνίες;
Βεβαίως ! Φυσικά και έχει το δικαίωμα το κράτος να κάνει κρατικές τις συγκοινωνίες της Θεσσαλονίκης και δωρεάν για τους πολίτες, αν θέλει. Του ΟΑΣΘ δεν του πέφτει λόγος σ΄αυτό ! Στην περίπτωση αυτή όμως, το κράτος θα πρέπει να αποζημιώσει τους ιδιώτες τους οποίους έβαλε να επενδύσουν και το κυριότερο να εξηγήσει στην κοινωνία, αν ο τελικός λογαριασμός (το ΣΥΝΟΛΙΚΟ κόστος δημιουργίας και λειτουργίας του νέου φορέα), θα είναι προς το καλό του φορολογούμενου ή τελικά θα του στοιχίσει περισσότερο.


Σε κάθε περίπτωση πάντως, θα πρέπει να λήξει η ομηρία του επιβατικού κοινού.

Αυτά, επειδή οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να ενημερώνονται με στοιχεία και αποδείξεις κι όχι με συνθήματα, κραυγές και υπονοούμενα.

makpress
15/5/2017